Σ’ αυτές τις δύσκολες μέρες που διανύουμε που τα σχολεία ανοιγοκλείνουν συνεχώς και τα παιδιά βρίσκονται συνέχεια σ’ ένα διαφορετικό στάδιο προσαρμογής, καταφέραμε να βρούμε το επόμενο θέμα για να ασχοληθούμε στην τάξη του νηπιαγωγείου μας. ¨Οι Δεινόσαυροι¨ αποτελούν ένα ενδιαφέρον θέμα για τα παιδιά και στη δική μας τάξη έχουμε πολλά νήπια που μας μιλάνε συνέχεια γι’ αυτούς.
Έτσι, η αφόρμηση ήρθε από τους ίδιους τους μαθητές, οι οποίοι ήταν κυρίως αγόρια. Για να καταφέρουμε να τραβήξουμε και το ενδιαφέρον των κοριτσιών, παρουσιάσαμε στα παιδιά ένα υπέροχο παραμύθι από τις εκδόσεις Μεταίχμιο: «Η-ΡΕΞ. Τελικά υπάρχουν κοριτσόσαυροι;». Ένα βιβλίο που καταφέρνει να μεταφέρει ένα ηχηρό μήνυμα για την ισότητα των φύλων.
Αφού το διαβάσαμε και συζητήσαμε με τους μικρούς μας φίλους για τις απόψεις τους, ξαφνικά κάποιος μας χτύπησε την πόρτα. Όταν την ανοίξαμε βρήκαμε απλά ένα γράμμα. Ανακαλύψαμε ότι αυτό το γράμμα ήταν από την Τυραννόσαυρο Η-ΡΕΞ, η οποία μας ζητούσε τη βοήθειά μας. Μας είπε ότι βρέθηκε σε ένα μέρος που είχε πολλούς πάγους κι έτσι τα αυγά της πάγωσαν και τα μικρά δεινοσαυράκια εγκλωβίστηκαν μέσα. Θέλει να της προτείνουμε τρόπους, ώστε να καταφέρει να τα απεγκλωβίσει.
Από την προηγούμενη μέρα είχαμε βάλει τα δεινοσαυράκια μέσα σε μπαλόνια, τα οποία τα γεμίσαμε με νερό και τα βάλαμε στην κατάψυξη.
Την επόμενη μέρα βάλαμε τα αυγά σε πιάτα και αφαιρέσαμε το περίβλημα του μπαλονιού.
Ήρθε η ώρα να παρουσιάσουμε τα παγωμένα αυγά στα παιδιά. Τα παιδιά ξετρελάθηκαν, τα άγγιξαν, σχολίασαν την υφή και ότι άλλο ένιωθαν στο χεράκι τους.
Η αποστολή διάσωσης ξεκινάει. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε τρείς ομάδες και η κάθε ομάδα είχε από ένα αυγό. Στην αρχή, έκαναν προβλέψεις για να προτείνουν τον πιο γρήγορο τρόπο απεγκλωβισμού. Τα παιδιά πρότειναν πολλούς τρόπους, όμως η κάθε ομάδα έπρεπε να διαλέξει μόνο έναν τρόπο, αυτόν που θεωρούσε πιο γρήγορο. Μετά από την τεράστια προσπάθεια των παιδιών, τα δεινοσαυράκια σώθηκαν και η Η-ΡΕΞ είχε κοντά της τα παιδάκια της. Καταλήξαμε όμως στο συμπέρασμα ότι ο πιο γρήγορος τρόπος είναι η ζέστη, οπότε η ομάδα που τα κατάφερε πιο γρήγορα ήταν εκείνη που έβαλε το αυγό πάνω στο καλοριφέρ.
Στη συνέχεια τα παιδιά, κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, πήραν τα παγωμένα αυγά που δεν είχαν λιώσει τελείως και αποφάσισαν να ανοίξουν τρύπες στο χώμα και να τα βάλουν μέσα όπως έκαναν οι πραγματικοί δεινόσαυροι.
Φύγανε με την ελπίδα ότι ίσως την επόμενη μέρα τα βρουν πάλι, αν και ήξεραν μέσα τους ότι ο πάγος λιώνει όταν δεν έχει έξω πολύ κρύο. Αλλά επειδή γίνονται πολλά θαύματα, ίσως αν ψάξουν, να βρουν κάτι πιο ενδιαφέρον!!!
Την επόμενη μέρα κάποια παιδιά έφεραν στο σχολείο δεινόσαυρους. Μεγάλους και μικρούς. Και έτσι αποφασίσαμε να τους βάλουμε όλους πάνω σε ένα τραπέζι, σαν μια έκθεση δεινοσαύρων.
Πριν ασχοληθούμε με την έκθεσή των δεινοσαύρων, μαζευτήκαμε στην παρεούλα και συζητήσαμε λίγο για το θέμα μας. Τα παιδιά μας είπαν τι γνωρίζουν γι’ αυτά τα τρομερά ζώα και τι θα ήθελαν να μάθουν. Αφού αποκτήσαμε αρκετές γνώσεις και πληροφορίες για τα είδη, τη ζωή τους και για το ποιοι είναι αυτοί που τους ανακάλυψαν, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την έκθεση που φτιάξαμε. Γίναμε ηθοποιοί και κάναμε τους επισκέπτες σε ένα μουσείο. Στο μουσείο μας επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων και δεν επιτρέπεται να αγγίζουμε τα εκθέματα.
Όμως σκεφτήκαμε ότι δεν μας βολεύει το τραπέζι για μουσείο και υποσχεθήκαμε να φτιάξουμε ένα πιο εντυπωσιακό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο θα το εμπλουτίζουμε καθημερινά με ευρήματα και κατασκευές (θα το δείτε ολοκληρωμένο παρακάτω).
Ήρθε η ώρα όμως να επισκεφτούμε ένα πραγματικό μουσείο δεινοσαύρων. Πιάσαμε όλοι θέση μπροστά στον υπολογιστή και η ξενάγηση ξεκίνησε!
Στη συνέχεια, αποφασίσαμε να φτιάξουμε τους δικούς μας διαφορετικούς δεινόσαυρους μέσα από μια ιστοσελίδα που βρήκαμε. Διαλέξαμε τα χαρακτηριστικά τους, το χρώμα τους, το όνομά τους και παρακάτω μπορείτε να θαυμάσετε κάποιους από αυτούς.
Αλλά επειδή μας άρεσαν και οι δεινόσαυροι του μουσείου, πήραμε μακαρόνια και φτιάξαμε τον σκελετό τους.
Το πρωί βρήκαμε ένα κουτί κι ένα γράμμα στην παρεούλα μας. Θέλαμε πολύ να μάθουμε τι έχει μέσα. Ξεκινήσαμε από το γράμμα. Μας το είχε στείλει ένας παλαιοντολόγος, ο κύριος Δεινοσαυρίδης. Μας μίλησε για το επάγγελμά του και για τα εργαλεία που χρησιμοποιεί. Μας είπε να ανοίξουμε το κουτί και να τα δούμε. Μας ζήτησε να τα ζωγραφίσουμε όπως μπορούμε κι έτσι πήραμε τα δικά μας εργαλεία (μαρκαδόροι, χαρτί και φαντασία) και ξεκινήσαμε τις δημιουργίες .
Μετά μας ζήτησε να γίνουμε κι εμείς παλαιοντολόγοι, να πάρουμε τα εργαλεία μας και να βγούμε στην αυλή να βρούμε απολιθώματα δεινοσαύρων. Τα παιδιά ούρλιαξαν από χαρά. Θυμήθηκαν και τα παγωμένα αυγά που είχαν θάψει. Πήραν τα βουρτσάκια τους, χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες και άρχισαν να ψάχνουν. Και όποιος ψάχνει, πάντα βρίσκει. Μπορεί να μην βρήκαν τα αυγά που είχαν γίνει νερό, αλλά βρήκαν πολλά απολιθώματα. Στο τέλος, σηκώνοντας τα πινέλα τους φώναξαν ένα μεγάλο ζήτω που τα κατάφεραν και έγιναν και οι ίδιοι παλαιοντολόγοι. Ο κύριος Δεινοσαυρίδης ένιωθε περήφανος!!!
Όταν μπήκαμε στην τάξη συναρμολογήσαμε τα απολιθώματα των δεινοσαύρων και τα βάλαμε στο Μουσείο μας.
Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος τα παιδιά μάζεψαν χώμα και έβαλαν μέσα τα απολιθώματα. Όποτε θέλουν λοιπόν να ανακαλύψουν δεινόσαυρους, θα μεταμορφώνονται σε παλαιοντολόγους.
Έπειτα έφτιαξαν τα δικά τους απολιθώματα και όταν στέγνωσαν τα πήραν στο σπίτι τους μαζί με ένα πτυχίο που τους έδωσε ο κύριος Δεινοσαυρίδης, γιατί κατάφεραν με επιτυχία να βγάλουν εις πέρας την αποστολή τους.
Τα παιδιά όμως είχαν και μια αποστολή για το σπίτι. Έχουμε ακούσει τόσα για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Τελικά ποια είναι η αλήθεια; Τα παιδιά με τη βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά έπρεπε να ανακαλύψουν την αλήθεια και να μας την παρουσιάσουν στο σχολείο.
Τα παιδιά ήρθαν από το σπίτι γεμάτα καινούριες πληροφορίες. Μας είπαν για τις ανακαλύψεις τους και το επιβεβαιώσαμε βλέποντας ένα βίντεο με τον μετεωρίτη που έπεσε και ξεκίνησε η εξαφάνισή τους. Όταν ζούσαν οι δεινόσαυροι όμως υπήρχαν και πολλά ηφαίστεια. Κάποιοι μας έφεραν από το σπίτι όμορφες κατασκευές μ’ αυτά.
Αποφασίσαμε να φτιάξουμε κι εμείς ένα ηφαίστειο με πραγματική λάβα. Μαζευτήκαμε γύρω από το τραπέζι, τοποθετήσαμε τα υλικά μας….
…και τα παιδιά κατενθουσιάστηκαν. Η χρωματιστή λάβα κύλησε παντού. Ένας δεινόσαυρος που έπινε νερό, αχ ο καημένος, όπου φύγει-φύγει!
Παρακάτω θα δείτε κι ένα βίντεο με τον ενθουσιασμό των παιδιών.
Στη συνέχεια, φτιάξαμε κι ένα ηφαίστειο για να στολίσουμε την τάξη μας. Τα παιδιά έβαλαν διάφορα χρώματα κι έκαναν την έκρηξη φυσώντας με ένα καλαμάκι. Μετά κόλλησαν το ηφαίστειο και τους δεινόσαυρους και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό.
Άραγε πόσο μεγάλοι ήταν οι δεινόσαυροι και πόσο μεγάλη πατούσα είχαν? Βρήκαμε πληροφορίες στο ίντερνετ και αποφασίσαμε να φτιάξουμε την πατούσα τους. Την μετρήσαμε με τις δικές μας πατουσίτσες. Ανακαλύψαμε τελικά ότι η πατούσα του δεινόσαυρου χώραγε μέσα όλες τις πατούσες των παιδιών, ακόμα και της κυρίας.
Ένα καταπληκτικό βιβλίο μας έδωσε τη δυνατότητα να τους παρατηρήσουμε και να δούμε περισσότερες λεπτομέρειες. Άραγε μπορούμε μ’ ένα μαγικό τρόπο να τους κάνουμε να ζωντανέψουν και να ακούσουμε το βρυχηθμό τους? Κι όμως μπορούμε. Βάζοντας το κινητό πάνω στο βιβλίο συνέβη κάτι απίστευτο. Ένας-ένας σηκωνόταν, περπάταγε ανάμεσά μας και μας μίλαγε με τη δεινοσαυρένια φωνή του. Δυστυχώς προλάβαμε να τραβήξουμε μόνο ένα μικρό βίντεο γιατί μας συνεπήρε η στιγμή.
Δείτε το!
Σ’ αυτό το υπέροχο ταξίδι που κάναμε στη χώρα των δεινοσαύρων τα παιδιά απέκτησαν γνώσεις και δεξιότητες σε όλους τους τομείς μέσα από φύλλα εργασίας, κατασκευές, διάφορα παιχνίδια κ.α. Μια από τις κατασκευές που πήραν σπίτι είναι η παρακάτω.
Και κάποια από τα χειροποίητα παιχνίδια μας.
Κλείσαμε με ένα κυνήγι θησαυρού. Άραγε τα παιδιά θα καταφέρουν να βρουν τους γρίφους και να απαντήσουν στις ερωτήσεις για τους δεινόσαυρους; Κάθε γρίφος έκρυβε κι από ένα κομμάτι παζλ. Για να βρουν λοιπόν τον θησαυρό έπρεπε να βρουν όλα τα κομμάτια και να τα ενώσουν. Κι επειδή είναι οι καλύτεροι εξερευνητές τα κατάφεραν για ακόμη μια φορά!
Όμως βρήκαν κι ένα κλειδί. Άραγε ποια πόρτα να ανοίγει?
Το βρήκαμε…την πόρτα του θησαυρού!
Η έκπληξη μικρή, αλλά πολύ γευστική!!
Ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσουμε το Μουσείο μας ολοκληρωμένο.
Φεύγοντας οι δεινόσαυροι πήραν μαζί τους τον Χειμώνα και τα παιδικά χεράκια μας έφεραν την ελπιδοφόρα Άνοιξη!